CIOS-XXII-18

On 9 February 2015 I received the following additional information from Joop van Bree:

Na enig gezoek in de boekenkasten vond ik het volgende.

C-Stoff: 57% hydrazine, 30% methanol, 13% water en als katalysator 0,6 g/l kalium-kopercyanide.

T-Stoff: 80% waterstofperoxide, 20% water met amonia om de pH neutraal te krijgen.

Z-Stoff: Kaliumpermanganaat opgelost in water.

De Me163 A gebruikte het zgn. kalte Ferfahren d.i. T-Stoff en Z-Stoff; door het kaliumpermanganaat vervalt de waterstofperoxide in water en zuurstof bij een reactietemperatuur van 487 graden en levert oververhitte stoom.

Deze reactie werd ook voor de turbinepompen van de V2 (A4) gebruikt waarbij de afgewerkte stoom een extra stuwkracht van 50kg opleverde.

Ook de katapult van de V1 werkte volgens dit principe.

Bij de Me163 B werd het heisse Verfahren toegepast; C-Stoff als brandstof en T-Stoff als zuurstofdrager. Deze twee reageren hypergool (zelfontbranding) en leveren uiteraard veel meer energie.

Hetzelfde principe werd gebruikt voor de onsteking van de V2; je kunt je voorstellen dat vloeibare zuurstof (A-Stoff) en alkohol (B-Stoff), gezien de temperatuur, niet met een eenvoudig vlammetje te ontsteken zijn. De Wather duikboot werkte ook met dit proces. Bij de V2 werd C-Stoff dus niet in de raket zelf gebruikt maar alleen bij de start.

Overigens zijn C en T beiden levensgevaarlijk, is Z ook geen prettig goedje en worden deze stoffen in engelse boeken vaak met elkaar verward.

P-Stoff is gewoon perslucht!

Bronnen: Degussa, Wasserstoffperoxid, Eigenschaften usw. (industriedocumentatie)

Das Gerät A4 Gerätbeschreibung (van jou gekregen)

Deutsche Luftfahrt, Flugkörper usw.

Motorbuch, Raketenjäger Me163, Mano Ziegler (testpiloot Erprobungskommando 16)

Keywords: Interviewing Drs. Klebert Konrad and Redies Directors of I.G. Farbenindustrie at Leverkusen for the manufacture of hydrazine hydrate. Production was started in April, 1944, when 20 tons were produced. This was increased to 40 to 50 tons per month and a total of 280 tons were produced in 1944. Only about 45 tons were produced in 1945.

The plant was under strict governmental control and all products was shipped to the Chemische Fabrik Transehe at Gersthofen (near Augsburg). This project was classified by the German Military as secret and all documents at Leverkusen marked "Geheime Kommandosache" were ordered to be destroyed in August 1944. The German government financed a plant for production of 300 tons per month of hydrazine hydrate at Gershofen. This plant was built by the Elektrische Chemische Werke of Hollriegelskreuth (near Munich) acting as contractors.... This plant operated first in October, 1944, and produced only 50 tons. Little more has been made since because of various troubles, according to the information at Leverkusen.

The plant at Leverkusen had a rated capacity of 60 tons hydrazine hydrate per month. It is housed and the apparatus is in good condition. There are two parts. In one NaCCL and NH₃ solutions are reacted in pressure equipment ...

Reaction Mechanism - According to the discovery of Rasching, it is possible to prepare NH₂NH₂●H₂O from alkali hypochlorite and excess NH₃ (in aqueous solution) ...

Since NH₂NH₂●H₂O in high concentration attacks iron, it is essential that all the subsequent apparatus be constructed of VA-steel (18-8 Cr-Ni Steel) ...

Concentrated NH₂NH₂●H₂O vapors are little known blood poison; it is therefore necessary to take great pains to avoid leaks in the apparatus...

My personal comments (AOB): I know that hydrazine was used by the Germans, whether this was the case in Allied Services I don't know. To what I know - when nowadays a fighter jet crashes, that the site is being sealed off because of the danger to Hydrazine.